Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki

Przeczytaj także: Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki wstępne

Bezrobotni są to osoby w wieku 15-74 lata, które spełniły jednocześnie trzy warunki:

• w okresie badanego tygodnia nie były osobami pracującymi,
• aktywnie poszukiwały pracy tzn. podjęły konkretne działania w ciągu 4 tygodni (wliczając jako ostatni – tydzień badany) aby znaleźć pracę,
• były gotowe (zdolne) podjąć pracę w tygodniu badanym i następnym.

Do bezrobotnych zaliczono także osoby, które znalazły pracę i oczekiwały na jej rozpoczęcie w okresie 3 miesięcy oraz były gotowe tę pracę podjąć.

Ludność bierną zawodowo (tzn. pozostającą poza siłą roboczą) stanowią osoby w wieku 15 lat i więcej, które nie zostały zaklasyfikowane jako pracujące lub bezrobotne.

Pracujący i bezrobotni tworzą razem kategorię aktywnych zawodowo.

Do podstawowych wskaźników opisujących podażową sytuację na rynku pracy i jej wykorzystanie od strony popytowej należą:

• współczynnik aktywności zawodowej – stosunek liczby aktywnych zawodowo do sumy aktywnych i biernych zawodowo,
• wskaźnik zatrudnienia – stosunek liczby pracujących do sumy aktywnych i biernych zawodowo,
• stopa bezrobocia – stosunek liczby bezrobotnych do aktywnych zawodowo.

Wyniki narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań z 2011 r. wskazują, że zbiorowość aktywnych zawodowo w wieku 15 lat i więcej liczyła 16 249 tys. osób, co stanowiło 52,5% ogółu ludności w tej grupie wieku sklasyfikowanej według statusu na rynku pracy. Na zbiorowość tę składa się 14 152 tys. pracujących oraz 2 097 tys. bezrobotnych. Oznacza to, że nieco rzadziej niż co druga osoba w wieku 15 lat i więcej miała pracę (o czym świadczy wskaźnik zatrudnienia wynoszący 45,7%), a ponadto – blisko co ósma osoba spośród ogółu aktywnych zawodowo (czyli pracujących lub poszukujących pracy i gotowych do jej podjęcia) – miała problemy z zatrudnieniem/znalezieniem pracy (stopa bezrobocia – 12,9%). W tym samym okresie liczba biernych zawodowo w wieku 15 lat i więcej wyniosła 14 695 tys. osób.

Wśród aktywnych zawodowo przeważali liczebnie mężczyźni (zarówno wśród pracujących, jak i bezrobotnych), natomiast kobiety dominowały w grupie biernych zawodowo, co ma związek zarówno z przerwą w wykonywaniu pracy ze względu na wypełnianie obowiązków rodzinnych, jak i z wcześniejszym niż u mężczyzn progiem wieku emerytalnego i dłuższym przeciętnym trwaniem życia. Znalazło to swoje przełożenie w zróżnicowaniu podstawowych wskaźników rynku pracy – zdecydowanie wyższy współczynnik aktywności zawodowej oraz wskaźnik zatrudnienia mężczyzn niż kobiet. Kobiety miały także większe trudności ze znalezieniem pracy niż mężczyźni, o czym świadczy wyższa stopa bezrobocia (patrz tablica poniżej).
Miejsce zamieszkania także w istotny sposób różnicuje status na rynku pracy poszczególnych osób. Generalnie większa liczebność każdej z analizowanych zbiorowości w przypadku miast jest wprost pochodną większej liczby mieszkańców, natomiast samo zróżnicowanie sytuacji na rynku pracy tych dwóch zbiorowości (miasto/wieś) i nieco lepszą sytuację w miastach, pokazują wskaźniki rynku pracy – wyższy współczynnik aktywności zawodowej i wskaźnik zatrudnienia oraz niższa stopa bezrobocia w miastach niż na wsi.