Monitor Rynku Pracy VIII 2012

Przeczytaj także: Monitor Rynku Pracy V 2012

Jak zauważa Agnieszka Bulik: „Co ciekawe, pomimo zróżnicowanych powodów zmiany pracy w różnych grupach, wspólne dla nas wszystkich jest raczej pasywne nastawienie do poszukiwania nowej pracy kiedy jeszcze ją mamy. Już niemal stale w naszym badaniu widzimy, że jedynie co ósmy respondent aktywnie poszukuje pracy jeszcze kiedy jest zatrudniony. Tymczasem najlepsze efekty poszukiwania pracy mamy wtedy, kiedy ciągle jesteśmy zatrudnieni – mniejsza jest wtedy presja finansowa, mniejszy stres i większa swoboda w wyborze odpowiedniego pracodawcy.”

Obawa utraty pracy najwyższa wśród mniej wykształconych, najmłodszych
i najstarszych

Odczucie ryzyka utraty pracy lub nieprzedłużenia aktualnej umowy w okresie nadchodzącego półrocza nadal utrzymuje się na wysokim poziomie – niemal co trzeci badany odczuwał dużą lub umiarkowaną obawę w tym obszarze. Na tle innych krajów europejskich, nie ma tu jednak radykalnej rozbieżności w odnotowanych postawach.

Utraty pracy częściej w naszym kraju obawiają się badani zatrudnieni w firmach prywatnych (34% wobec 26% w sektorze państwowym). Obawa ta dotyczy też co czwartego badanego w wykształceniem podstawowym, co dwunastego z wykształceniem średnim oraz jedynie co trzydziestego trzeciego z wykształceniem wyższym (odpowiednio 24%, 8% i 3%).

Płeć miała znikomy wpływ na oceny ryzyka utraty pracy, jednak dostrzegalne różnice wystąpiły pomiędzy respondentami różnych grup wiekowych. Wśród najmłodszych respondentów (18-24 41%), oceny te były najwyższe. Kolejne dwie grupy, od 25 do 44 roku życia, czują się najbezpieczniej na rynku pracy (odpowiednio 25% i 26%). W grupach 45-54 i 55-64 lat poczucie zagrożenia utraty pracy rosło (odpowiednio 31% i 36%).
Mniej przekonanych o dostępności ofert pracy

Szanse na znalezienie porównywalnej nowej pracy w przypadku utraty obecnego zatrudnienia nadal są w Polsce relatywnie wysokie – ocena ta dotyczy obecnie blisko 2 na 3 badanych (64%). Jednak należy zauważyć, że wielkość ta uległa w tym kwartale znaczącemu obniżeniu o 8 punktów procentowych. Charakterystyczne jest, że pracownicy firm prywatnych znacząco częściej niż pracownicy sektora publicznego są przekonani, że w przypadku takiej konieczności, znajdą jakąkolwiek nową pracę (70% wobec 55%).

Deklaracje przekonania o możliwości znalezienia nowej pracy były związane z poziomem wykształcenia respondentów. Im niższy poziom wykształcenia, tym bardziej ograniczona wiara w dostępność ofert zatrudnienia. Mężczyźni częściej niż kobiety deklarują przekonanie o możliwości znalezienia pracy (zarówno porównywalnej, jak i jakiejkolwiek). W grupach wiekowych różnice w nastawieniu do szans znalezienia nowej pracy są mniej wyraźne - jedynie wśród najstarszych respondentów widoczny jest znacznie mniejszy optymizm.

Mimo wszystko jesteśmy zadowoleni z pracy
Nieznacznie spadł wysoki dotąd odsetek respondentów w naszym kraju deklarujących zadowolenie z aktualnie wykonywanej pracy (70% vs. 73% V/12). Jednak na tle krajów europejskich Polska nadal utrzymuje się na średnim poziomie deklarowanej satysfakcji z wykonywanej pracy, pozostawiając za sobą Węgrów (44%) i Greków (54%), ale też Czechów i Turków.

Podsumowując, Agnieszka Bulik zauważa: „Ogólnie wysoka satysfakcja z wykonywanej pracy zdaje się być cechą narodową Polaków – podzielamy ją niezależnie od sektora zatrudnienia, płci czy rodzaju wykształcenia, z jedynie nieznacznym zróżnicowaniem w grupach wiekowych. Starsi respondenci są nieco mniej zadowoleni, najbardziej usatysfakcjonowani są ludzie młodzi, ale już z ustabilizowanym doświadczeniem zawodowym”.