Telepraca nasza powszednia

Przeczytaj także: Praca zdalna: blaski i cienie

Istotą telepracy jest to, iż pracodawca skupia się na rezultatach pracy, nie na nadzorowaniu konkretnych czynności lub obecności telepracownika. W gruncie rzeczy nie ma znaczenia, czy pracownik śpi, czy też nie, pod warunkiem, że dostarcza końcowy produkt - np. raport, tłumaczenie, artykuł, opracowanie, program, grafikę itp. - na czas i zgodnie z wytycznymi. Oczywistym jest, iż wszystko zależy od rodzaju wykonywanej pracy. Zadaniowy czas pracy sprawdza się gdy mamy do czynienia z analitykiem finansowym lub autorem instrukcji obsługi. W przypadku zaś pracy polegającej na kontaktach z klientami obowiązki nie pozwalają na swobodny wybór czasu pracy.


Jakie narzędzia?

Nie każde stanowisko telepracy musi posiadać najnowocześniejsze i najdroższe wyposażenie (sprzęt komputerowy i telekomunikacyjny, oprogramowanie, szybkie łącza). Minimalne wymagania techniczne do wykonywania telepracy to linia telefoniczna i, co wydaje się oczywiste, telefon. Bardziej zaawansowane jej formy wymagają już posiadania komputera oraz połączenia z siecią korporacyjną lub Internetem. O wyborze odpowiedniej techniki decyduje rodzaj telepracy, w następnej kolejności przewidywane koszty.

Oprócz sprzętu i usług o różnym stopniu wyspecjalizowania rynek informatyczny oferuje coraz częściej oprogramowanie, zaprojektowane specjalnie z myślą o telepracy. Dotychczas w sprzedaży pojawiały się pakiety do telepracy wykonywanej w drodze (tzw. telepracy mobilnej). Istnieją również produkty do telepracy stacjonarnej z funkcjami monitorowania pracownika zdalnego, analizy jego wyników i optymalizacji jego pracy.

Dzięki możliwości wykorzystywania nowoczesnych technik informatycznych i telekomunikacyjnych bezpośrednia wymiana informacji jak i również dostarczenie efektów pracy nie jest już problemem, niezależnie od odległości miejsca wykonywania pracy. Ponieważ dużo osób ma własne komputery, dysponują dostępem do internetu, a także innymi urządzeniami teleinformatycznymi, może więc w domu wykonywać identyczną pracę jak w biurach.


Telepraca w Unii i USA

Ponieważ w różnych krajach przyjmuje się różne definicje telepracy, a badania przeprowadzane przez ośrodki mogą dotyczyć tylko jakiejś formy telepracy, to wyniki badań bywają bardzo zróżnicowane i częstokroć są nieporównywalne. Poza tym, istnieje bardzo szeroka gama metod badawczych, dlatego do wszelkich liczb, jakie są podawane w wynikach badań dotyczących telepracy należy podchodzić dość ostrożnie. Jednak wedle wszystkich badań telepraca staje się także coraz bardziej powszechna w wielu krajach Europy, Kanady, krajach Wschodniej Azji i Australii. Z pewnością nie doczekamy się dnia, kiedy wszyscy będziemy pracować w domu, jednak czasy chodzenia do biura pięć dni w tygodniu, stopniowo odchodzą do lamusa. W krajach "starej" Piętnastki oraz w USA z roku na rok rośnie zainteresowanie tą formą pracy. Również ta forma pracy staje się coraz bardziej popularna wśród osób wykonujących wolne zawody - w 2004 roku z tej formy pracy korzystało już 30 mln osób. W krajach skandynawskich udział telepracy w zatrudnieniu ogółem osiągnął poziom kilkunastu procent - w Finlandii jest to około 17 procent, w Szwecji około 15 proc.


Telepraca w Polsce

W Polsce ta forma organizacji pracy jest jeszcze niedoceniana przez większość firm. Wynika to głównie z mentalności pracodawców i tradycyjnego, by nie powiedzieć zachowawczego, sposobu zarządzania. Wyjątek stanowią firmy związane z internetem - w tych przedsiębiorstwach ta forma pracy jest czymś oczywistym. Polscy szefowie nadal wolą mieć pracownika u siebie i na oku w myśl przysłowia " pańskie oko konia tuczy". Telepraca w Polsce stanie się rzeczywistością, gdy praca przestanie być mierzona godzinami spędzonymi za biurkiem, wiekiem, wyglądem ale będzie związana wyłącznie z produktywnością pracownika. Nie bez znaczenia są również nadal względnie wysokie koszty połączenia z internetem, jak i koszty wyposażenia stanowiska pracy. W Polsce istnieją firmy gdzie ta forma pracy jest wdrażana - głównie z branży IT, finansowej oraz medialnej i marketingowej.