Indeks biznesu PKPP Lewiatan II 2013

Przeczytaj także: Indeks biznesu PKPP Lewiatan I 2013

Spada popyt wewnętrzny, rośnie bezrobocie, maleje zatrudnienie i płace, a w efekcie, mimo spadającej inflacji, maleje realnie fundusz płac. Przy obecnej restrykcyjności polityki fiskalnej ożywienie popytu wewnętrznego jest mało prawdopodobne. Jedyna nadzieja na poprawę koniunktury w eksporcie netto, ale wątpliwe czy wystarczy to do powrotu odczuwalnego ożywienia jeszcze w tym roku.

Indeks kwartalny, półroczny i roczny

Indeks Biznesu PKPP Lewiatan w lutym stracił w notowaniu kwartalnym jeszcze jeden punkt schodząc do poziomu 24 pkt., natomiast w notowaniu rocznym utrzymał poprzednie notowanie 34 pkt. Jest to nadal poziom najniższy od dziesięciu lat, jednak dalszy spadek indeksu rocznego został zahamowany, chociaż indeks kwartalny uległ jeszcze nieznacznemu pogorszeniu. Sugeruje to pesymistyczne oczekiwania odnośnie pierwszego kwartału, a nawet półrocza, bo indeks półroczny też nie napawa optymizmem. Wydaje się, że pierwszy kwartał tego roku może być nawet gorszy od końcówki ubiegłego, lecz kolejne kwartały nie powinny już przynieść dalszego pogorszenia koniunktury, ale nie należy też oczekiwać jakiejś istotnej poprawy w tym roku. Indeks roczny jest ciągle w dołku. Dane z gospodarki wskazują na utrzymujący się trend spadkowy głównego czynnika wzrostu, jakim jest popyt wewnętrzny: rośnie bezrobocie, maleje zatrudnienie i płace, a w efekcie, mimo spadającej inflacji, maleje realnie fundusz płac. Wprawdzie pojawiają się oznaki wyhamowywania spadku w zakresie produkcji sprzedanej przemysłu i sprzedaży detalicznej, ale w obecnej sytuacji ożywienie popytu wewnętrznego jest mało prawdopodobne. Poziom restrykcyjności polityki fiskalnej nie ulegnie w najbliższej przeszłości rozluźnieniu, a rosnący gwałtownie deficyt budżetowy będzie skłaniał raczej do jej zacieśnienia, co może spowodować dalsze ograniczenie popytu i jeszcze większy deficyt. Jedyna nadzieja na poprawę koniunktury w eksporcie netto, ale wątpliwe czy wystarczy to do powrotu odczuwalnego ożywienia jeszcze w tym roku.

Indeks popytu globalnego (ocenia konsumpcję krajową, eksport, inwestycje krajowe i zagraniczne)

Indeksy popytu nie uległy zmianie i utrzymują się w dołku z poprzedniego miesiąca: indeks kwartalny na po poziomie 6 pkt., a indeks roczny na poziomie 15 pkt. Indeksy popytu są grubo poniżej notowań dołka spowolnienia sprzed trzech lat, co potwierdza, że główną przyczyną obecnego załamania tempa wzrostu gospodarczego jest popyt krajowy, a szczególnie konsumpcja. Na nie spotykaną dotąd dramatyczną redukcję spożycia ogółem oraz spożycia indywidualnego, wskazują dane za ostatni kwartał ub. roku. Przy dalszym wzroście bezrobocia, a nawet spadku zatrudnienia, oraz spadku płacy realnej, mimo malejącej inflacji, kurczący się fundusz płac nie ożywi konsumpcji. Jednocześnie nastąpiło zahamowanie inwestycji przedsiębiorstw wobec pogarszającej się koniunktury i kończących funduszy unijnych, czemu towarzyszy załamanie w budownictwie i redukcja zapasów. W efekcie nastąpił spadek, a obecnie stagnacja produkcji sprzedanej przemysłu i sprzedaży detalicznej. Jedynym komponentem popytu podtrzymującym dynamikę gospodarki pozostaje eksport netto, którego rola w łącznym popycie jest jednak znacznie mniejsza niż konsumpcji.