Narodowy Rachunek Zdrowia 2011

Przeczytaj także: Narodowy Rachunek Zdrowia 2010

Obok wydatków bezpośrednich na ochronę zdrowia występuje grupa wydatków powiązanych z ochroną zdrowia. Należą do nich wydatki inwestycyjne3, a także nakłady polegające na dostarczaniu świadczeń pieniężnych, wydatki na kształcenie personelu medycznego oraz na badania i rozwój w ochronie zdrowia (tabl. 2).

W wydatkach powiązanych z ochroną zdrowia dominująca jest grupa nakładów na administrację i dostarczanie świadczeń pieniężnych (75,6%). Zalicza się do niej świadczenia pieniężne wypłacane poszczególnym osobom lub gospodarstwom domowym. Podstawowym kryterium przyznania tych świadczeń jest stan zdrowia danej osoby lub osoby będącej pod jej opieką.

Wydatki powiązane z ochroną zdrowia wyniosły w 2011 roku 48,3 mld zł, co stanowiło 3,16% PKB. Wydatki powiązane z ochroną zdrowia dodane do wydatków bieżących na ochronę zdrowia stanowią łącznie 146 mld zł czyli 9,6% PKB (9,8% PKB w 2010 r.).

PODSUMOWANIE

Analiza wyników Narodowego Rachunku Zdrowia z lat 2003 – 2011 wskazuje na systematyczny wzrost wydatków ogółem (bieżących wraz z inwestycyjnymi) na ochronę zdrowia, z zachowaniem podstawowej struktury podziału na wydatki publiczne i prywatne (odpowiednio: ok. 70% i 30%). Nieco szybsze średnioroczne tempo wzrostu odnotowano w grupie wydatków Przyjęcie wspólnej metodologii sporządzania narodowych rachunków zdrowia przez Eurostat, OECD i WHO umożliwia porównania pomiędzy krajami.4 W tablicy 3 zestawiono dane o wydatkach na ochronę zdrowia w krajach OECD. Tablice z danymi z Narodowego Rachunku Zdrowia za 2011 r. przedstawione w trzech układach klasyfikacji ICHA zostaną opublikowane w publikacji „Zdrowie i ochrona zdrowia w 2012 r.”, która ukaże się w IV kwartale 2013.

Michał Koziński. Departament Badań Społecznych i Warunków Życia GUS