Jak migracje wpływają na rozwój?

Przeczytaj także: Emigracja łatwiejsza niż przeprowadzka do innego miasta?

• Poza przypadkiem migracji pomiędzy krajami północy, migranci, rzadziej niż rodowici mieszkańcy, czują się szczęśliwi lub odczuwają radość. Trend ten jest najbardziej zauważalny w przypadku migracji między krajami południa: 53% migrantów długookresowych (mieszkających w kraju destynacji ponad 5 lat) odczuwa szczęście przez dużą część dnia (vs. 72% rodowitych mieszkańców).
• Migranci, którzy przenieśli się do krajów wysoko rozwiniętych (północy) oceniają, że żyje im się lepiej, niż gdyby nie wyjechali z ojczyzny: np. migranci przemieszczający się pomiędzy krajami północy oceniają swoje życie na 6.57 pkt. (w skali do 10) w porównaniu do średniej ocen 5.75 uzyskanej wśród osób, które nie wyemigrowały.
• Migranci, którzy przenieśli się do krajów rozwijających się (południa) oceniają, że żyje im się tak samo lub gorzej, niż gdyby nie wyemigrowali: np. migranci przemieszczający się pomiędzy krajami południa oceniają swoje życie na 4.99 pkt (w skali do 10). Średnia ocen uzyskana wśród osób, które nie opuściły ojczyzny wyniosła 5.34 pkt.

• Nowoprzybyli migranci (mieszkający w na emigracji krócej niż 5 lat) borykają się z największymi problemami finansowymi: np. od 17% do 34% z nich nie dysponuje środkami wystarczającymi na wyżywienie i zakwaterowanie.
• Z upływem czasu, migrantom przemieszczającym się między krajami północy wiedzie się podobnie, lub lepiej, niż rodowitym mieszkańcom. Ta grupa migrantów zdaje się odnosić największe sukcesy finansowe ze wszystkich grup poddanych sondażowi. Migranci z krajów południa (bez względu na to, czy migrują do krajów północy, czy południa), nawet po pięciu latach mieszkania w kraju destynacji, napotykają więcej problemów, niż rodowici mieszkańcy.
• Migranci przenoszący się z krajów rozwijających się (południa) do wysoko rozwiniętych (północy) z reguły dysponują mniejszymi dochodami, niż rodowici mieszkańcy: od 31% do 35% migrantów znajduje się w grupie o najniższych dochodach (vs. 17% rodowitych mieszkańców). Nie występują natomiast duże różnice w poziomie dochodów migrantów przemieszczającymi się pomiędzy krajami południa a rodowitymi mieszkańcami – pomimo, że grupa ta napotyka większe problemy w zapewnieniu sobie wyżywienia i zakwaterowania.
• Migranci w krajach północy napotykają mniej problemów polegających na zaspokojeniu podstawowych potrzeb związanych z wyżywieniem i zakwaterowaniem, niż gdyby nie wyemigrowali (19% migrantów przemieszczających się z krajów południa do krajów północy twierdzi, że nie stać ich na jedzenie – podobne problemy deklaruje 26% osób, które nie wyemigrowały). Z drugiej strony, migranci przenoszący się do krajów południa mają większe problemy ze sfinansowaniem zakwaterowania, niż gdyby nie wyemigrowali (stan ten deklaruje 27% migrantów przemieszczających się pomiędzy krajami południa vs. 19% osób, które nie wyjechały z ojczyzny).

• Migranci przenoszący się do krajów wysoko rozwiniętych częściej, niż rodowici mieszkańcy, są bezrobotni lub zatrudniani w niepełnym wymiarze czasu pracy. Poziom bezrobocia wśród migrantów z krajów rozwijających się do wysoko rozwiniętych (migracja południe - północ) sięga 15% - prawie dwa razy więcej, niż wśród rodowitych mieszkańców. Co więcej, 29% imigrantów zatrudniona jest w niepełnym wymiarze czasu pracy. Bezrobocie wśród cudzoziemców przenoszących się do krajów południa i rodowitych mieszkańców znajduje się na podobnym poziomie.
• Migranci (59%) przenoszący się do krajów północy są mniej skłonni od rodowitych mieszkańców (67%) do określenia swojej pracy jako „idealnej” . Podobny trend występuje wśród migrantów między krajami południa (56% migrantów vs. 62% rodowitych mieszkańców).

Przeczytaj także: Migracja