Jak migracje wpływają na rozwój?

Przeczytaj także: Emigracja łatwiejsza niż przeprowadzka do innego miasta?

• Migranci przenoszący się do krajów północy osiągają większe korzyści zdrowotne w porównaniu z osobami, które nie wyjechały z ich kraju ojczystego: np. 83% długookresowych migrantów przemieszczających się w ramach ścieżki północ-północ i przebywających na emigracji powyżej 5-ciu lat, jest zadowolonych ze stanu swojego zdrowia. Ten sam poziom zadowolenia deklaruje 75% osób, które nie opuściły kraju ojczystego.
• Migranci przemieszczający się pomiędzy krajami północy osiągają największe korzyści spośród wszystkich grup migrantów. Według przeprowadzonego sondażu, wiedzie im się tak samo, lub lepiej, niż rodowitym mieszkańcom: np. 78% migrantów długookresowych jest zadowolonych z dostępności i jakości służby zdrowia (ten sam stopień zadowolenia deklaruje 74% rodowitych mieszkańców). Migranci, którzy przenieśli się z krajów południa do krajów północy, wykazują taki sam poziom zadowolenia ze swojego zdrowia i stanu służby zdrowia, jak rodowici mieszkańcy. Jednakże, rzadziej posiadają oni ubezpieczenie (49% migrantów długookresowych vs. 62% rodowitych mieszkańców).
• Migranci decydujący się przenieść do krajów rozwijających się (południa) częściej borykają się z problemami zdrowotnymi, niż rodowici mieszkańcy. Problemy zgłasza 35% długookresowych migrantów przemieszczających się w ramach korytarza północ-południe, 29% długookresowych migrantów przemieszczających się w ramach korytarza południe - południe i zaledwie 20% rodowitych mieszkańców. Migranci z obydwu w/w grup osiągają mniejsze korzyści zdrowotne, niż gdyby nie wyjechali z ojczyzny (np. tylko 51% długookresowych migrantów, którzy przenieśli się z krajów północy do krajów południa jest zadowolona z jakości dostępnej służby zdrowia vs. 56% osób, które nie wyemigrowały).

• Migranci przenoszący się do krajów południa rzadziej, niż rodowici mieszkańcy, czują się bezpiecznie: np. tylko 44% migrantów zamieszkujących kraje południa czuje się bezpiecznie przebywając samotnie na ulicy po zmroku. 23% z nich zgłosiło kradzież pieniędzy lub innego mienia w ciągu ostatniego roku.
• Migranci zamieszkując w państwach północy ufają instytucjom publicznym - często nawet bardziej, niż rodowici mieszkańcy. Migranci zamieszkujący rejony południa ufają instytucjom publicznym tak samo, lub mniej, niż rodowici mieszkańcy: np. tylko 44% długookresowych migrantów zamieszkujących kraje południa ufa policji.
• Migranci przenoszący się z krajów rozwijających się (południa) do wysoko rozwiniętych (północy) są zazwyczaj entuzjastycznie nastawieni do instytucji publicznych – włączając w to zaufanie do administracji rządowej (53% migrantów długookresowych vs. 39% rodowitych mieszkańców), wiarę w uczciwe wybory (odpowiednio 61% vs. 75%), poparcie dla przywódcy państwa (49% vs. 43%), zaufanie do policji (78% vs. 75%) i do systemu sądownictwa (60% vs. 54%).

• Migranci przemieszczający się pomiędzy krajami północy i pomiędzy krajami południa posiadają tak samo rozwinięte więzi społeczne, jak rodowici mieszkańcy:
  np. 90% migrantów długookresowych przemieszczających się w ramach korytarza północ-północ posiada przyjaciół lub krewnych, na których może polegać. Podobnie deklaruje 91% rodowitych mieszkańców krajów północy, 80% migrantów zamieszkującymi państwa południa oraz 80% rodowitych mieszkańców krajów południa.
• Migranci, którzy zdecydowali się przenieść z krajów południa do krajów północny nie posiadają tak szeroko rozbudowanych więzi społecznych jak rodowici mieszkańcy -jednakże, więzi te są dość silne (84% migrantów długookresowych posiada przyjaciół lub krewnych, na których może liczyć – podobnie uważa 91% rodowitych mieszkańców).

Przeczytaj także: Migracja