Wakacje 2015: Wezyr i TUI nieco tańsze niż przed rokiem

Przeczytaj także: Wakacje 2015: Wyspy Kanaryjskie nie dla oszczędnych

Ważne wydarzenia ostatniego tygodnia w turystyce wyjazdowej

1. W zeszły wtorek miało miejsce ważne dla branży turystycznej wydarzenie, którym było kolejne posiedzenie sejmowej Podkomisji ds. Turystyki. Sprawy tam poruszane opisano dość szeroko w mediach turystycznych m.in. na portalu www.turystyka.rp.pl. Uwagę zwraca jeden bardzo symptomatyczny szczegół, który nie spowodował jednak dalszych komentarzy, ani znaczącego zainteresowania większości mediów branżowych. Otóż podczas posiedzenia wicedyrektor departamentu kultury, promocji i turystyki w mazowieckim urzędzie marszałkowskim pani Izabela Stelmańska podniosła kwestię nieadekwatności aktualnych zabezpieczeń wobec wymogów obowiązującej obecnie europejskiej dyrektywy turystycznej. Potwierdziły to wyniki kontroli przeprowadzonej przez urząd w maju i w czerwcu wśród organizatorów zarejestrowanych na Mazowszu.

Okazało się, że posiadane przez nich gwarancje wcale nie zabezpieczają klientów przed utratą środków w przypadku zgłoszenia niewypłacalności przez biuro podróży. Wyniki kontroli stwierdzają, że nawet nie biorąc pod uwagę kosztów sprowadzenia pechowych turystów zza granicy, klienci mogliby liczyć na zwrot jedynie od 48 do 87 procent wpłaconych na imprezy środków.


Zaznaczyć należy, że jest to drugi w krótkim czasie wyraźny sygnał, obok niedawnych komentarzy ekspertów w niektórych czołowych mainstreamowych mediach w związku z niewypłacalnością biura Intertour, że istniejący system jednak nie zabezpiecza dostatecznie interesów polskich turystów. Jest to być może etap przygotowawczy do zmian obecnie obowiązujących przepisów w zakresie zabezpieczeń.

Sytuacja w tym zakresie nabrała nowego znaczenia w kontekście ostatnich wyroków sądowych w sprawach o odszkodowania dla turystów niewypłacalnych biur podróży prowadzonych przez mecenasa Piotra Cybulę. Przyznają one racje jego klientom zasądzając stosowne odszkodowania od Skarbu Państwa. Oznacza to, że utrzymywanie zbyt małych zabezpieczeń prowadzi w prostej linii do ryzyka kolejnych strat dla Skarbu Państwa.

Może to skłonić ministra finansów (wraz z MSiT), do stosownej korekty rozporządzenia o minimalnych wymogach gwarancyjnych, bowiem utrzymując stan obecny godzi się on, niejako automatycznie, na dalsze potencjalne straty ponoszone przez podatników. W sytuacji niepewnych wyników najbliższych wyborów może to prowadzić nawet do materialnej odpowiedzialności odszkodowawczej urzędników, co jest już możliwe - choć na razie raczej niepraktykowane - na bazie obecnych przepisów.

Sytuacja w tym zakresie staje się o tyle ciekawa, że podniesienie wymogów gwarancyjnych jest obecnie bardzo utrudnione, gdyż gwarancje dla wiodących touroperatorów są już i tak bardzo wysokie.

Temat zabezpieczeń staje się więc ponownie bardzo ważny dla środowiska turystycznego i warto się do niego poważnie przyłożyć. Tworzy on nowe ryzyka dla MF, MSiT i również dla PZOT dotąd bardzo konsekwentnie twierdzącego, że system zabezpieczeń jest całkowicie wystarczający i nie wymaga żadnych zmian, a „ branża turystyczna ubezpieczona (jest) po zęby” (z raportu PZOT 25/2014).

Biorąc jednak pod uwagę tworzącą się sytuację, coraz wyraźniej widać, jak słuszny z dłuższej perspektywy był rekomendowany przez Polską Izbę Turystyki kierunek zmierzający do uzupełnienia systemu zabezpieczeń poprzez utworzenie Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego (być może w zmienionej formule poprzez przekazanie zadań funduszu do realizacji przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny) przy jednoczesnym obniżaniu wyśrubowanych wymogów dotyczących obowiązkowych gwarancji.

Do sprawy będziemy jeszcze wracać, bo ma ona wiele interesujących podtekstów i w istocie stanowi początek rozgrywki o przyszły kształt polskiej branży turystyki wyjazdowej.