Upadłości firm VII 2018 r.

Przeczytaj także: Upadłości firm I poł. 2018

Na wstępie warto przypomnieć, że analizowane przez Euler Hermes niewypłacalności odnoszą się do braku zdolności do regulowania zobowiązań wobec dostawców, których następstwem jest upadłość albo też któraś z form postępowania restrukturyzacyjnego.

Kluczowe wnioski:

• Niewypłacalności pną się w górę - od stycznia do lipca br. opublikowano informacje o niewypłacalności 580 podmiotów.
• Powodów do radości nie ma z pewnością branża transportowa, gdzie dynamika upadłości sięga aż 29% rdr.
• Pokaźny, bo 20-procentowy wzrost stał się również udziałem sektora produkcyjnego, któremu w coraz większym stopniu zagraża presja cenowa ze strony branży budowlanej oraz handlu, występująca w momencie wzrostu kosztów produkcji i wynagrodzeń.

Od początku roku do końca lipca 2018 roku opublikowano informacje o niewypłacalności 580 podmiotów. Oznacza to 14% wzrost ich liczby w porównaniu do analogicznego okresu 2017 roku. Znamiennym dla zobrazowania obecnej kondycji polskich przedsiębiorstw jest fakt, iż ubiegłoroczny wynik liczby niewypłacalności po 7 miesiącach tj. 511 podmiotów, w tym roku został osiągnięty miesiąc wcześniej, już w I półroczu 2018 roku.

Rozkład liczby niewypłacalności, z uwagi na specyficzne uwarunkowania każdej z branż, nie jest równomierny. W tym momencie największy od początku roku procentowy wzrost ich liczby ma miejsce w branży transportowej (+ 29% r/r) oraz w sektorze produkcyjnym (+ 20% r/r.).

Transport z wydłużonym terminem spłaty należności

Polski sektor transportu drogowego charakteryzuje się dużą fragmentacją, dużą konkurencyjnością i znaczną wrażliwością na czynniki zewnętrzne. Poniósł on już znaczne straty kilka lat temu z powodu wprowadzenia sankcji UE wobec Rosji. Obecne problemy polskiego sektora transportowego to efekty wprowadzonych regulacji na rynkach unijnych (płaca minimalna oraz standard pracy kierowców), wzrostu kosztów (przede wszystkim płac) oraz niskich marż, co wynika z ogromnego rozdrobnienia branży i związanej z tym walki cenowej. Polskie firmy transportowe muszą również walczyć o pracowników, którzy podobnie jak w budownictwie dyktują obecnie warunki, mając możliwość wykonywania podobnej pracy w przedsiębiorstwach transportowych na terenie całej UE.

W konsekwencji, na podstawie danych z Programu Analiz Należności Euler Hermes zauważyliśmy w ciągu ostatniego roku wydłużenie się średniego DSO (okresu obiegu należności, czyli sumy udzielonego odbiorcy kredytu i opóźnienia w jego spłacie) o tydzień, z 54 dni w połowie ub. roku do 61 dni obecnie.

„Wydłużenie czasu spłaty należności w transporcie stwarza zagrożenie nie tylko wyższych kosztów, ale także większej ekspozycji na ryzyko braku zapłaty. Szczególnie, gdy w ostatnim czasie aktualna płynność finansowa w wielu branżach uległa pogorszeniu, jak choćby w branży konsumpcyjnej. To wszystko dzieje się w sytuacji, gdy walka cenowa wymusza niskie marże, a wypracowywany zysk nie wystarcza na pokrycie kosztów związanych ze wzrostem wynagrodzeń pracowników, cen paliwa, czy modernizacją floty i jakości usług. Sytuacja staje się patowa, gdyż przełożenie większych kosztów na podwyżkę cen usług generalnie jest niełatwe, jeśli oferujemy podstawowy serwis transportowy. Jedynie usługodawcy transportu wyspecjalizowanego mogą sobie na to pozwolić. – wskazuje Tomasz Starus, Członek Zarządu Euler Hermes odpowiadający za ocenę ryzyka.

Poprawa w sektorze transportu i logistyki uzależniona będzie m.in. od dynamiki robót budowlanych współfinansowanych ze środków unijnych na lata 2014-2020 i związanych z transportem materiałów i kruszyw budowlanych, a także z kondycją sektora górniczego.

Produkcję dusi presja cenowa ze strony budownictwa i handlu
Wysoki wzrost liczby niewypłacalności w sektorze produkcyjnym (+20% r/r), podobnie jak w budownictwie (+17% r/r) to głównie efekt niskiej rentowność – słabej kondycja finansowej wielu polskich firm.

„Przyczyny problemów w produkcji są powszechnie znane i występują niezależnie od profilu produkcji. To wzrost kosztów materiałów, wynagrodzeń pracowniczych i generalnie niedobór pracowników, wsparte niską rentownością. Do tego dodać można specyficzne dla branż problemy – wzrost kosztów działalności w budownictwie czy koncentracja w handlu, skutkująca dodatkową presją cenową na producentów. Znaczna część tegorocznych upadłości firm produkcyjnych to m.in. producenci konstrukcji metalowych oraz wyrobów budowlanych” – dodaje Tomasz Starus.

Świętokrzyskie ze 180% wzrostem liczby niewypłacalności

Największy wzrost liczby niewypłacalności w okresie styczeń-lipiec 2018 roku odnotowano w województwie świętokrzyskim – 14 wobec 5 w tym samym okresie ubiegłego roku (wzrost +180% r/r). Następnie w wielkopolskim i kujawsko-pomorskim – odpowiednio 63 niewypłacalności (wobec 33 w okresie I-VII 2017) i 31 (wobec 20 w I-VII 2017), co oznacza wzrost odpowiednio o 91% w woj. wielkopolskim i o 55% w woj. kujawsko-pomorskim. Tylko w trzech województwach zmalała liczba niewypłacalności względem analogicznego okresu roku ubiegłego – w województwie warmińsko-mazurskim (12 niewypłacalności wobec 24 – spadek o 50%), zachodniopomorskim (22 wobec 30 przed rokiem) i podlaskim (12 wobec 14).