Przeciętne trwanie życia w Polsce 2008

Przeczytaj także: Przeciętne trwanie życia w Polsce 2009

Korzyści wynikające z rozwoju nowych technologii medycznych i nowoczesnych metod diagnostycznych oraz poprawa kondycji zdrowotnej Polaków realizowana przez prozdrowotny styl życia, mają swoje odzwierciedlenie w trwającym już od ponad piętnastu lat spadku natężenia zgonów, a tym samym wydłużaniu przeciętnego trwania życia.

W 2008 r. przeciętne trwanie życia mężczyzn zamieszkałych w miastach wynosiło 71,6 lat, tj. prawie o rok więcej niż mężczyzn na wsi, natomiast wśród kobiet było odwrotnie – mieszkanki wsi żyły 80,2 lat, czyli o 0,4 roku dłużej niż kobiety w miastach. Relacje takie zaobserwowano dopiero w latach dziewięćdziesiątych. Wcześniej, przez okres ponad 20 lat, zarówno mężczyźni jak i kobiety mieszkający na wsi żyli dłużej niż ludność miast.

W Polsce występuje wysoka nadumieralność mężczyzn. Mimo, iż w latach 90. różnica między przeciętnym trwaniem życia kobiet i mężczyzn malała (w 1991 r. – 9,2 lat; w 2001 – 8,2), początek nowego stulecia przyniósł ponowny wzrost tej wartości do 8,7 w 2008 r.

Nadal utrzymuje się duże regionalne zróżnicowanie przeciętnego trwania życia. W województwie łódzkim średnia długość trwania życia mężczyzn jest najkrótsza w Polsce – w 2008 r. wynosiła 69,1 lat. Jest to o 4 lata mniej niż w województwie podkarpackim, które od lat jest wiodącym pod względem długości trwania życia. Na wyróżnienie zasługują również województwa małopolskie, pomorskie i podlaskie, w których przeciętne trwanie życia mężczyzn w 2008 r. przekroczyło próg 72 lat.

Zróżnicowanie średniego trwania życia kobiet w przekroju wojewódzkim jest mniejsze – maksymalna różnica wynosi 2,6 roku. Najkrócej żyją mieszkanki woj. łódzkiego oraz śląskiego – 78,9 lat, natomiast najdłużej mieszkanki województwa podkarpackiego i podlaskiego – powyżej 81 lat. Wieku co najmniej 80 lat dożywają także kobiety mieszkające w województwie małopolskim, świętokrzyskim, mazowieckim, lubelskim i opolskim.

Mimo pozytywnych zmian w wydłużaniu przeciętnego trwania życia, Polska nadal wypada niekorzystnie na tle czołówki krajów europejskich. Wiek dożywania Polaków jest krótszy o kilka lat: mężczyzn o ok. 8 lat, kobiet o 4-5 lat.

Najdłużej żyją mężczyźni w Islandii (79,6 lat) i Szwajcarii (79,5); najkrócej w Rosji – niespełna 61 lat. Wśród kobiet za długowieczne można uznać: Szwajcarki, Francuzki, Hiszpanki i Włoszki. Przeciętne trwanie ich życia przekracza 84 lata. Najkrócej w Europie żyją Mołdawianki, Rosjanki i Ukrainki – poniżej 74 lat. Wśród 45 krajów europejskich Polska zajmuje lokatę dopiero w trzeciej dziesiątce (mężczyźni 29 miejsce, kobiety 24).

W krajach gdzie długość trwania życia jest stosunkowo niska, różnica między trwaniem życia mężczyzn i kobiet – poza nielicznymi wyjątkami – jest bardzo duża. Kraje, w których rozpiętość ta jest największa, to: Rosja (12,8 lat), Litwa (12,3), Białoruś (11,9), Estonia (11,6), Ukraina (11,5) i Łotwa (10,7). Różnica ta jest nawet kilkakrotnie wyższa niż w krajach o najmniejszym zróżnicowaniu długości przeciętnego trwania życia (poniżej 4,1 lat) do których zalicza się Islandia i Szwecja. Bezpośrednio za wyżej wymienionymi państwami byłego Związku Radzieckiego znajduje się Polska (8,7 lat w 2007 r.).

Począwszy od 1-go stycznia 2009 r. średnie dalsze trwanie życia (dla obu płci łącznie) jest podstawą naliczania emerytur (zgodnie z Ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z 1998 r.) oraz – począwszy od 1-go stycznia 1999 r. – podstawą naliczania kapitału początkowego.