Koniunktura przemysłowa II 2010

Przeczytaj także: Koniunktura przemysłowa I 2010

Odsetek przedsiębiorstw nie odczuwających żadnych barier w prowadzeniu działalności budowlano-montażowej kształtuje się na poziomie 2,5% (3,1% w styczniu br. i 3,8% w lutym 2009 r.). Największe trudności napotykane przez przedsiębiorstwa zgłaszające bariery związane są z warunkami atmosferycznymi (62% w lutym, 47% w styczniu br., 44% w lutym 2009 r.), konkurencją na rynku (53% badanych przedsiębiorstw w lutym, 55% w styczniu br., 52% w lutym 2009 r.), kosztami zatrudnienia (47% w lutym i w styczniu br., 50% w lutym 2009 r.), a także niedostatecznym popytem (46% w lutym bieżącego i ubiegłego roku, 47% w styczniu br.). W porównaniu z lutym ubiegłego roku najbardziej wzrosło znaczenie bariery związanej z warunkami atmosferycznymi, natomiast zmalało – bariery związanej z niedoborem wykwalifikowanych pracowników (z 24% do 13% przy 14% w styczniu 2010 r.).

W lutym 23% przedsiębiorstw budowlano-montażowych ocenia swoje zdolności produkcyjne jako zbyt duże w stosunku do oczekiwanego w najbliższych miesiącach portfela zamówień, 64% jako wystarczające, a 13% jako zbyt małe. W porównaniu z lutym 2009 r. zwiększa się udział jednostek oceniających swe zdolności produkcyjne jako zbyt duże i – w nieznacznym stopniu – zbyt małe, natomiast spada – przedsiębiorstw, które oceniają je jako wystarczające.

W porównaniu z lutym ubiegłego roku przedsiębiorcy zgłaszają zmniejszenie wykorzystania mocy produkcyjnych z 71% do 56% (w styczniu 2010 r. – 63%).

3. Handel detaliczny

W lutym wskaźnik ogólnego klimatu koniunktury w handlu kształtuje się na poziomie minus 3 (minus 5 w styczniu). Poprawę koniunktury sygnalizuje 18% badanych przedsiębiorstw, natomiast jej pogorszenie – 21% (przed miesiącem odpowiednio 17% i 22%). Pozostałe przedsiębiorstwa uznają, że ich sytuacja nie ulega zmianie.

W lutym odnotowuje się spadek bieżącej sprzedaży, znacznie większy niż przed miesiącem, co może być związane między innymi z niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. W najbliższych miesiącach przedsiębiorcy oczekują mniejszego niż prognozowali w styczniu spadku sprzedaży. Wzrastają trudności przy regulowaniu bieżących zobowiązań finansowych. Prognozy w tym zakresie są mniej pesymistyczne od formułowanych przed miesiącem. Zmniejsza się nieznacznie poziom zapasów towarów, mimo to nadal uważany za nadmierny. W konsekwencji, ilość towarów zamawianych u dostawców może być ograniczana w mniejszym stopniu niż prognozowano przed miesiącem. Dyrektorzy planują zmniejszyć zatrudnienie w skali zbliżonej do przewidywań ze stycznia. Sygnalizowany wzrost bieżących i przyszłych cen towarów jest mniejszy od zgłaszanego przed miesiącem.

W poszczególnych klasach wielkości przedsiębiorstw sytuacja jest zróżnicowana. Przedsiębiorstwa małe (w tym mikro) i średnie oceniają koniunkturę gospodarczą negatywnie, natomiast duże – pozytywnie, nieco lepiej niż przed miesiącem. Przedsiębiorstwa wszystkich klas wielkości oceniają bardzo pesymistycznie
bieżącą sprzedaż, odpowiednie prognozy są lepsze od formułowanych w ubiegłym miesiącu, choć pozytywne jedynie dla przedsiębiorstw dużych. Mimo to zdolność tych jednostek do regulowania bieżących zobowiązań finansowych jest oceniana negatywnie, dla podmiotów małych (w tym mikro) i średnich – gorzej niż w styczniu. Odpowiednie prognozy w tym zakresie są mniej pesymistyczne od formułowanych w ubiegłym miesiącu, dla jednostek dużych pozytywne. Najbardziej negatywne oceny sprzedaży, a także zdolności do regulowania bieżących zobowiązań finansowych zgłaszają przedsiębiorstwa małe. Również odpowiednie przewidywania tych jednostek są najbardziej pesymistyczne.

Dodatni wskaźnik ogólnego klimatu koniunktury odnotowano dla branży żywnościowej – plus 3 (0 w styczniu). Dla branży gospodarstwo domowe odpowiedni wskaźnik przyjął wartość 0 (plus 2 przed miesiącem). Wskaźnik ogólnego klimatu koniunktury dla branży pojazdy samochodowe wynosi minus 7 (podobnie jak w styczniu br.), a dla branży włókno, odzież, obuwie – minus 12 (w ubiegłym miesiącu minus 13).