Offshorowe centra finansowe korzystne dla inwestorów

Przeczytaj także: Zagraniczne inwestycje kapitałowe zagrożeniem?

Konkretne korzyści

Przeniesienie płynnych aktywów do zagranicznego banku bądź firmy inwestycyjnej pozwala osiągnąć między innymi następujące korzyści:

1) minimalizację ryzyk związanych z przypadkami bezprawia urzędniczego

Jak opisuje w jednym z wywiadów Roman Kluska: "Urzędnicy nie ponoszą odpowiedzialności za samowolne decyzje. Jeśli firma odwoła się do sądu, to zwykle nic nie osiągnie. Bo na wyrok musi czekać lata. Może splajtować, zanim wygra (...) Kiedy oskarżenie urzędu skarbowego kończy się zajęciem majątku, człowiek staje się całkowicie bezbronny. Może po to zajmuje się ten majątek, aby nie było pieniędzy na obronę? Dokładnie tak. Dlatego urzędnik może iść w ciemno. Potem przychodzi komornik i zabiera wszystko, co ma jakąkolwiek wartość. Podatnik nie ma z czego żyć. Trudno się dziwić, że w takiej sytuacji ktoś może całkowicie się załamać".

O tym, że przykład Optimusa nie jest jedyny w swoim rodzaju, świadczyć może choćby niedawne orzeczenie wrocławskiego sądu okręgowego, który zobowiązał Skarb Państwa do zapłaty funduszowi MCI Management 38,521 mln zł odszkodowania za straty poniesione w wyniku upadku spółki JTT, której udziałowcem był MCI Management. Sprawa ciągnęła się od grudnia 1999 r., gdy inspektor kontroli skarbowej błędnie uznał, że JTT ma zapłacić 10,5 mln zł podatku VAT i kar.

Jednak nie każdy biznesmen ma wystarczające zasoby finansowe, aby "przetrwać" konieczność zapłaty fikcyjnej zaległości podatkowej, a następnie prowadzić dziesięcioletnią kampanię wojenną w sądach i urzędach o wyrównanie wyrządzonej szkody...

Oczywiście, transfer aktywów zagranicę nie uchyla możliwości dochodzenia przez Skarb Państwa słusznych roszczeń względem podatników czy sprawców przestępstw. Jednakże, przed zagranicznymi sądami dochodzi do zrównania szans. Polski urzędnik nie jest w stanie prowadzić tam sporu z obywatelem z pozycji siły, ale obowiązują go wszystkie zasady cywilizowanego procesu, w tym między innymi zasada, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

2) minimalizację ryzyk związanych z upadłością firmy

Przedsiębiorca, który w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że ukrywa składniki swojego majątku, naraża się na ryzyko odpowiedzialności karnej. Jednakże przedsiębiorca, który przenosi część swojego majątku do zewnętrznego "wehikułu korporacyjnego" zawczasu, tj. w momencie gdy biznes dobrze prosperuje, nie ponosi ryzyka odpowiedzialności z tego tytułu. Dlatego optymalnym rozwiązaniem jest dzielenie zysków pomiędzy działalność operacyjną w Polsce, a pasywne inwestycje kapitałowe w offshorowych centrach finansowych.

3) minimalizację ryzyk związanych z dziurawą tajemnicą bankową w prawie polskim

Polskie banki nie szanują tajemnicy swoich klientów. Badania przeprowadzone wśród polskich gangsterów, którzy zostali świadkami koronnymi, wskazują, że obok policjantów, burmistrzów i wójtów, jako najliczniejszą grupę łapówkarzy polscy skruszeni mafiozi wskazywali celników i... pracowników banków.

Dodatkowo, ogromna liczba wyłączeń tajemnicy bankowej, którą przewiduje polska ustawa Prawo bankowe powoduje, iż prawo obywateli do prywatności można wyłączać w sposób zupełnie lekkomyślny. Pod byle błahym pretekstem funkcjonariusz państwowy może dowiedzieć się, ile mamy na koncie, skąd mamy i na co wydajemy. Tymczasem, żadne badania nie wskazują na to, aby urzędnicy państwowi byli bardziej uczciwi niż reszta obywateli. W praktyce więc zezwalanie urzędnikom na nieograniczony dostęp do informacji o stanie naszych kont nie jest bardziej bezpieczne niż rozwieszanie miesięcznych wyciągów z informacją o zmianach stanu rachunku na tablicach ogłoszeniowych.

Natomiast większość offshorowych centrów finansowych szczyci się bardzo rygorystycznymi normami prawnymi odnoszącymi do tajemnicy bankowej. Zazwyczaj do jej uchylenia niezbędne jest postępowanie sądowe, w którym polska administracja uczestniczyłaby na prawach zwykłej strony, w niczym nie uprzywilejowanej w stosunku do obywatela.