Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki

Przeczytaj także: Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki wstępne

Informacja o miejscu urodzenia w powiązaniu z miejscem zamieszkania pozwala na szerszy opis migracji wewnętrznych ludności. Z kolei włączenie do tematyki spisowej badania kraju urodzenia (imiennie) pozwala na pogłębioną analizę migracji zagranicznych ludności, a w powiązaniu z danymi o obywatelstwie czy narodowości – na ocenę procesów asymilacji ludności, przemieszczeń międzynarodowych oraz ocenę zachowań promigracyjnych różnych społeczności.
Wyniki spisu 2011 wykazały wstępnie, że około 98,1% (37 775 tys.) ludności mieszkającej w naszym kraju wskazało Polskę jako kraj swego urodzenia, prawie 1,8% (688 tys.) urodziło się za granicą, dla około 0,1% ludności – kraj urodzenia nie został ustalony.

W 2002 r. liczby te kształtowały się następująco: urodzeni w Polsce – 96,4%, urodzeni za granicą – 2,1%. Różnica udziałów procentowych osób urodzonych w Polsce i za granicą w 2011 r. i 2002 r. wynika z faktu, że w NSP 2002 dla 1,5% osób (584 tys.) nie ustalono miejsca urodzenia.

Najwięcej osób urodzonych za granicą zamieszkiwało w woj. dolnośląskim (prawie 1/5 wszystkich osób urodzonych za granicą; w 2002 r. – około 1/4).
Obywatelstwo

Wyniki spisu 2011 wykazały wstępnie, że wśród stałych mieszkańców Polski prawie 99,7% (38 401 tys. ) to obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, 0,2% stanowili cudzoziemcy. Nie ustalono obywatelstwa dla niespełna 0,1%. Dla porównania w 2002 r. prawie 98,2% stanowili obywatele polscy, 0,1% – cudzoziemcy, dla około 1,7% nie została ustalona przynależność państwowa.

Prawie co trzeci cudzoziemiec mieszkał w województwie mazowieckim, w województwie dolnośląskim mieszkało 8,5%, a w małopolskim – 7,5% ogółu cudzoziemców.

IV. Migracje zagraniczne na pobyt czasowy

Emigranci przebywający czasowo za granicą

Wyniki spisu 2011 wykazały wstępnie, że około 1 940 tys. osób, będących stałymi mieszkańcami Polski, przebywało w momencie spisu za granicą powyżej 3 miesięcy, dla porównania w spisie 2002 takich osób było 786,1 tys.1. Wstępnie szacuje się, że co najmniej 2/3 emigrantów przebywało za granicą 12 miesięcy i dłużej. Należy zaznaczyć, że przez osoby przebywające czasowo za granicą przyjmuje się takie osoby, które przebywają poza krajem (często nawet przez wiele lat), ale nie dokonały wymeldowania z pobytu stałego w Polsce w związku z wyjazdem na stałe za granicę.

Wśród emigrantów przeważały kobiety, które stanowiły niewiele ponad 51% ogółu osób przebywających za granicą (w 2002 odsetek kobiet wynosił – 53,8%).

Najwięcej osób przebywających za granicą pochodziło z województw: śląskiego, małopolskiego i dolnośląskiego.

Najwięcej emigrantów przebywało w Wielkiej Brytanii (30,2%), Niemczech (21,6%), Stanach Zjednoczonych (11,4%), Irlandii (6,5%) oraz Niderlandach (4,6%).